Anders dan ik ben

Iedereen ziet mij als een meisje, dat heel stoer is en brutaal.
Maar dat superhippe meisje, heeft gevoelens, is niet van staal.
Het lijkt alsof ik vrienden heb, teveel als goed voor me is.
Maar die vrienden zijn niet echt, en dat is wat ik juist zo mis.
Ik wil samen lachen, samen huilen, maar mijn vrienden doen dat niet.
Ze denken dat dat dom is, als je dat allemaal doet en ziet.
Anderen pesten, dat is de strekte, dat maakt ze juist zo populair.
Maar ik houd niet van gepest, dat vind ik juist ordinair.
Je hoeft er heus niet bij te horen, dat is niet nodig, wees jezelf nou maar gewoon.
Dat is de vriendschap, waarmee ik jou beloon!