vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het feeëriek tapijt
ik heb een boompje opgezet
takken zwiepen in mijn kop
strooien dooie bladeren volop
er is niemand om te ruimen
in het feeëriek tapijt
dat door afval is gespreid
mis ik het kleurig groen
dat overal tot groeien leidt
ik moet kappen en
de vruchten binnenhalen
voor de oogst verteert en
schraalhans mij de honger leert
snoei het dode hout
snijd terug wat spruit
buiten de vormen tot voedsel
voor mijn ondergrondse wormen
het hoofd is weer
geschoond en in mijn geest
droomt nu een boom van lente
voor als de winter is geweest
Reacties op ‘Het feeëriek tapijt’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!