De Herfst van mijn Leven.
Niets meer moeten,alles moet kunnen.
Een keer een knoop, aannaaien.
Tijd om de huisdieren te aaien.
Je kinderen het allerbeste gunnen.
Genieten van kleinkinderen met hun I pot.
Hun haren wild in hun leven,gun hen dat genot.
Genieten van je tuin,al was het een balkon.
Een roos opkweken met een bloem uit een vaas.
Wonder boven wonder!! Dat gaat!!
De luizenplaag,geen zorgen meer voor mij.
Is allang voorbij.
Je jongste kleinkind staan bewonderen.
Luisteren naar zijn brabbeltaal met volle ernst.
Denken aan je moeder,wat zij nog kon in haar Herfst.
Je tonen zoals je bent.
Mogen en kunnen rijden op onze wijde wegen allegaar.
Je kinderen,die je graag zien,dat je het voelt en het is waar.
Ik heb veel gekregen.
Aan alle goede mensen,die dit willen lezen.
Wens ik een deugddoende herfst, ook aan alles wat leeft.
Hierna de winter,die ook zijn charme heeft.
Reacties op ‘De Herfst van mijn Leven.’
-
erg leuk gedichtje ( ban wat aant kijke voor inspiratie :p )
Verwijderde gebruiker - 22-10-2009 om 20:30