vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Sterven
Sterven, jij en ik.
Sterven allemaal.
Sterven om de zonde
de jij en ik herhaal.
Sterven dat moet ieder mens,
hetgeen ik ook niemand toewens.
Sterven, waar ik zo bang voor ben,
omdat ik de ALMACHTIGE nog niet ken.
Waarom laten ze me niet gaan,
ik heb toch niets verkeerds gedaan.
Het laat me nu niet meer koud,
het is iets wat me bezighoud.
Reacties op ‘Sterven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!