vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vriend uit mijn jeugd.
Ik zag je gaan,
Lang mager en gebogen.
Haastig spoedde
ik me achter je aan
blij en opgetogen.
Vele jaren niet gezien
alle contact verloren.
Eenmaal dichtbij,
bleef ik geschokt staan,
je herkende me niet meer.
Teveel tijd was aan ons
voorbij gegaan!
Ingezonden door
Geplaatst op
06-10-2009
Over dit gedicht
verloren vriendschap
Geef uw waardering
Op basis van 17 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Herkenning Vervlogen VoorbijReacties op ‘Vriend uit mijn jeugd.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!