Onzichtbaar

waarom kan haar leven niet zijn als dat van een ander?
ze ziet al die mensen,
maar niemand die ze kan gelijk stellen aan haar.
waarom moet het by haar zo anders zijn?

Ze is zo bang om nieuwe mensen te ontmoeten,
bang om wat ze van haar zouden denken.
elke avond gaat ze naar bed met dezelfde vraag:
waarom kan ik niet zijn als de andere.

ze is gefascineerd in het kijken naar mensen,
iedereen gaat zijn eigen weg,
iedereen lijkt vooruit te gaan.
alleen zij staat stil.

ze blijft hopen op de dag dat alles anders wordt,
en alles op zijn plaats valt.
maar tot dan blijft ze staan,
blijft ze onzichtbaar.