Stilstaan

het gaat door me hoofd kan het helaas niet verwoorden
opgestapeld zitten met vele onderwerpen
roepen om hulp op een manier waar ik mezelf amper verstaanbaar maak
hopen dat het goed komt zie ik het zelden gebeuren
ideeën van als .. en dan..of dit..kom niet verder dan vijf letters
vervreemde achter het masker onzichtbaar voor de wereld inclusief voor mezelf
zo hard als het gekomen zo langzaam zal het verdwijnen
mijn ogen zien er anders uit (zien ook anders) oren willen niks meer horen (hoewel het wel kan )neus laat me in de steek (want hij steekt uit) mijn gezicht spreekt boekdelen helaas
wel verschillende boeken
kan ik ermee leven vol vragen en boeken zonder antwoorden van te voren weten.