1001 Gedichten
Memorium aan mijn zus
Memorium aan mijn zus,
(+ 30-05-1993)
Nog steeds
Hoor ik je woorden,
Fluisterend uit je mond.
Draag zorg voor mijn kinderen
Ze zijn nog zo jong.
BLIJF!!!
Schreeuwden mijn ogen.
Maar je ging
Naar ’t eeuwig licht.
Nu, is je leven uitgewist
als golven over 't strand.
Verstrooid aan as,
verscholen in het gras
nog steeds ontmoet ik je gezicht,
bij iedere avond,
teder licht.
Je geest,
die ooit je lichaam droeg,
bewaar ik in mijn hart.
Je was het stervend leed,
gegroeid aan het eeuwig licht,
ontdaan van pijn en smart.
Je naam,
Je lief gezicht,
Gegrift,
In mijn hart van vlees
en bloed,
hoe kan ik je vergeten,
Ik wil naast je gaan
en staan
bij je strijden,
lijden,
je sterven,
je allerlaatste traan.
Ingezonden door
Geplaatst op
03-10-2009
Over dit gedicht
Mijn zus zal ik nooit vergeten, dagelijks zie ik haar kinderen waarvan het jongste een mongooltje is.
Geef uw waardering
Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dood Onvergeetbaar Pijn VerdrietReacties op ‘Memorium aan mijn zus’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!