vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Naakt en nieuw
op een kleine heuvel
heb je de citadel gebouwd
onneembaar en vertrouwd
de stenen zijn je
zonder vragen aangedragen
alleen de kleur heb je geschouwd
met cement uit
alle lagen tolerantie
hechtte jij de verdere expansie
maar je vrijheid was ommuurd
het veilig nest gevangenis
op uitbraak werd gevuurd
bent ondergronds gegaan
gevlucht door holen en spelonken
die naar doodgaan stonken
naakt en nieuw heb je
de wereld weer betreden
en afgedaan met jouw verleden

Ingezonden door
Geplaatst op
03-10-2009
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
KindReacties op ‘Naakt en nieuw’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!