afscheid

Geen klank,
Zo helder als liefde.
Geen bloem,
zo geurig als pijn.
Waarom, steeds treurig,
eenzaam zijn?

Vlagen wind,
ruisen door de bomen,
ver van je liefdr’ijk hart,
Als tranen
droom verloren,
terug naar zorgen, smart.

Ik vlucht,
laat weemoed,
verdriet
onder mij.
Nog éénmaal
wil ik je kussen,
Totdat ik sterf,
aan wie ik liefheb in mij.