vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
vondelingetje
Vondelingetje
Je kan het bijna niet geloven
Het gaat bijna je verstand te boven
Dat een eitje en een cel
Na het……………..je weet wel
Uitgroeit tot zo iets prachtigs
Dat is groots, dat is machtig
Je ziet het vruchtje groter groeien
Je ziet een nieuw leven opbloeien
En dan zijn er toch nog mensen
Die al dit moois weg wensen
En als de geboorte is voltooid
Het zo maar bij het vuilnis gooit
En ik kan er alleen maar naar gissen
Zullen ze later hun kindje niet missen??????
Zo’n vondelingetje nietig en klein
Het had zo mooi kunnen zijn.
Reacties op ‘vondelingetje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!