vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Herinnering
De stilte die het hof maakt,
aan het lawaai in mijn hoofd.
De laatste gedachten ebben weg,
de laatste herinnering verdrinkt.
En het enige wat overblijft,
is verdriet.
Om wat vergeten is,
of vergeten wordt.
Wat verloren gaat,
en verloren is.
Een laatste dans,
met de sleutel van het leven.
Aan jou,heb ik nou alles gegeven.
Het enige dat ik nog bezit,
is hetgeen dat aan me vast zit.
Een laatste herinnering,
die verdrinkt.
Maar die herinnering,
kan toch blijven leven.
Door alles wat ik aan jou heb gegeven.
Ingezonden door
Geplaatst op
27-09-2009
Over dit gedicht
Door Mezelf Geschreven
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LiefdeReacties op ‘Herinnering’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!