Het kind
Soms ben ik stil in mezelf gekeerd,
met gedachten terug in het verleden.
Flitsend naar vroeger, het ziek zijn,
als kind opnieuw beleven.
Met tranen terug weer in het heden,
laat ik mezelf gaan,
wat ik vroeger steeds heb vermeden.
Naar jezelf zoeken, even weer dat kind zijn,
nu wetend hoe het vroeger was.
Terug denkend aan die tijd,
dat is de verwerking, van mijn
eenzame kindertijd.
Maar met mijn dierbare om me heen,
kom ik er wel door heen.
Op een dag zal ook het verleden vervagen,
zal ik het zonder verdriet verdragen.
Is het eenzame kind in mij verdwenen,
voel me dan bevrijd van het verleden.
Leef dan zonder gevoel alleen te zijn,
voortaan verder in het heden.!!
Ingezonden door
Geplaatst op
26-09-2009
Over dit gedicht
eenzaam in jeugd door ziekte
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
HerinneringenReacties op ‘Het kind’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!