vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zwarte bloemen
nog groeien ze
de zwarte bloemen
van de nacht
ze komen onverwacht
ronden rood en openen
verdriet in pijn en dood
wortels uit verleden
voeden beelden in het heden
maar bloeien doen ze niet
in opkomend licht
verkleuren ze
realiteit brengt geuren terug
ze stralen warmte
van de zon in het
reiken naar de hemel
waar vroeger
duister won draait nu
de wereld zich ten goede om
Ingezonden door
Geplaatst op
25-09-2009
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Angst Herinnering VroegerReacties op ‘Zwarte bloemen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!