Ineens is er die aria

geluiden waaien aan
de wind verdraagt de tonen
ze vertellen hoe het ons vergaat
met werken en met wonen

soms lijkt het een orkest
waarin de haast het ritme pakt
dan zijn de trommels op zijn best
de rest is even weggezakt

ineens is er die aria
een ijle bloem op hoge wind
alsof de zon voor even schijnt in
de blijdschap van een lachend kind

de dagen zijn uniek
in hun uren klinkt het leven
zingen mensen nu het hoogste lied
of dirigeert een ander de muziek