vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Smaragd
Ogen zo groen als Smaragd,
kijken mij smachtend aan,
Jaren heb ik op jou gewacht,
en toch moet ik je laten gaan,
Ogen zo groen als Smaragd,
Vragen zich op dit moment af,
Wat heb ik toch fout gedaan,
Weer ging je vreemd dat is je straf,
Ogen zo groen als Smaragd,
Staan nu niet zo stralend meer,
Je eerste vrouw liet je gaan,
en nu do e je het bij mij weer,
Ogen zo groen als Smaragd,
hebben mij veel te vertellen,
Dat je heus veel om me gaf,
maar helaas het is voorbij.
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
17-11-2007
Over dit gedicht
sommige hebben aan één niet genoeg, maar doen zich tenslotte zelf het meeste pijn en blijven uiteindelijk alleen over
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
SmaragdReacties op ‘Smaragd’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!