papa

Een dag waarop bloemen bloeien
Rozen om precies te zijn
Een dag waarop bijen zoemen
Wat is dat geluid toch fijn

Maar binnen is alles verdwenen
Zelfs de zon is weg
Niemand thuis is tevreden
Iedereen thuis heeft pech

Mijn vader is ontslagen
Mijn moeder werkt zich suf
Het geld van mijn broer is weg, grote bedragen
En ik voel me duf

Ik zou alles wel willen vergeten
De pijn en het verdriet
Uren heb ik gezeten
Om ervan te dromen hoe fijn dat is

Maar dat is niet mogelijk
Mijn vader is heel boos
Hij wil niet werken roept hij steeds
Mijn moeder vraagt zich af, wat is er loos?

Een paar dagen later
We hebben allemaal lange kleren aan
Want niemand mag het zien, niemand mag het merken
Mijn vader is gaan slaan

Knallende ruzies
Ons huis staat vol met bier
Een kaasschaaf in mijn nachtkastje
Mijn deur nooit meer op een kier

Op een dag kwam die vrouw van de pleegzorg
Mijn broer en ik moesten weg
Mijn vader mocht niet meer drinken
Maar hij deed het toch, pech

Hoe wist die vrouw van de pleegzorg dat nou
Van ons huis vol met bier
Ze had het van de buurvrouw
Die ons huis binnen zat te gluren met haar gordijn op een kier

Nu woon ik ergens anders
Weg van mijn vader, moeder en broer
Nu woon ik ergens anders
Op het platteland bij een boer

Ik heb twee nieuwe zusjes
En een nieuwe broer erbij
Hier ben ik gelukkig
Hier voel ik me vrij

Een dag waarop bloemen bloeien
Rozen om precies te zijn
Een dag waarop bijen zoemen
Wat is het hier toch fijn