vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Blauwkleurend worstelen
we wilden ineens
het kind uit ons dromen
vroegen elkaar
wanneer het kon komen
zijn lijfje groeide
bolde jouw buik
krijste de lucht
en zijn longen eruit
blauwkleurend worstelen
op de grens van bestaan
kiezen voor leven of
dood verder gaand
wie heeft gevraagd
of jij wilde leven
heeft je gewaakt uit
een heel diep vergeten
ben je gedwongen
je weg hier te vinden
is leven een opdracht
een steeds weer beginnen
je kijkt me nu aan
ogen verwonderd
jij bent mijn antwoord
ik overdonderd
Reacties op ‘Blauwkleurend worstelen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!