vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zonder kleuren en glazuur
stug was de klei
waarin ik jou boetseerde
ze gaf maar langzaam
jouw frêle vormen vrij
de fijnste details
heb ik met liefde uitgestoken
de scherpe trekken
met zachtheid doen verlopen
naturel ben je gebakken
zonder kleuren en glazuur
heb ik jouw ziel met
mijn handen kunnen vatten
Reacties op ‘Zonder kleuren en glazuur’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!