vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Groen is geel van sterven
ik breek bloemen
die uit muren groeien
waar jij ooit gelopen hebt
zie het pad
weer warm bloeden
het helle rood wordt zwart
waar eens de gouden zon
mijn wanhoop overscheen
is nu de tijd met mij alleen
nog draagt een roos
het donkerrood haar
groen is geel van sterven
ze droogt tot dood
omdat geen hand haar krijgt
zij zal nooit liefde erven
Reacties op ‘Groen is geel van sterven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!