Groen is geel van sterven

ik breek bloemen
die uit muren groeien
waar jij ooit gelopen hebt

zie het pad
weer warm bloeden
het helle rood wordt zwart

waar eens de gouden zon
mijn wanhoop overscheen
is nu de tijd met mij alleen

nog draagt een roos
het donkerrood haar
groen is geel van sterven

ze droogt tot dood
omdat geen hand haar krijgt
zij zal nooit liefde erven