Mama ik heb zo'n verdriet
Mijn kleinkind was geboren,
Vreugde maakte plaats voor verdriet,
Toen ik twee dagen later moest horen
Dat je deze aarde voorgoed verliet
Verbitterd en alleen
fluister ik steeds je naam,
wil niemand om me heen
Waarom moest je nu toch gaan
Mijn ziel is gehuld in stilte,
mijn hart is leeg en koud
ik voel rondom mij de kilte
je was meer waard dan goud
Je moederliefde was onbetaalbaar,
Jou verliezen doet zo’n pijn.
Steeds stond je voor me klaar.
ontwaak, ik wil nog even bij jou zijn.

Ingezonden door
Geplaatst op
12-09-2009
Over dit gedicht
Ik was in Australie bij mijn dochter voor de geboorte van haar 1ste kind, toen ik daar bericht kreeg dat mama was overleden
Geef uw waardering
Op basis van 10 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dankbaarheid Pijn VerliesReacties op ‘Mama ik heb zo'n verdriet’
-
Hallo, ik zat op internet tekijken naar gedichten over moederliefde, Ik ben zelf sins 15maanden "mama" en las je gedicht en de tranen stonden in mijn ogen!!, wat moet dat een verscheurden gevoel zijn.. Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen,, Maar heel veel sterkte,, Als mijn tranen een brug konden bouwen, zou ik huilen tot ik je in mijn armen heb..
H.. - 11-02-2011 om 20:39