Jaargetijden
De magische cirkel van de 4 jaar getijden
Kunnen ons niet allemaal verblijden
De ene zegt heerlijk en de andere wordt depressief
Maar we moeten het nemen voor lief
De winter met zijn witte sneeuwdek
Heeft in mijn hart ook een aparte plek
Mooie landschappen en een wit takken geheel
Elke twijg krijgt zijn witte vorstige deel
Het maakt de schilder of fotograaf in ons los
Als je loopt door zo’n prachtig wit geworden bos
De herfst met zijn kleuren pracht en verscheidenheid
Maakt dat mijn hart in deze periode van blijheid schrijdt
Een uitbundig kleed wordt dan geweven
En doet ons van verwondering beven
Dan de zomer met uitbundige kleuren vracht
En alle bomen in volle blader pracht
De mensen vrolijk op strand of straat
Genietend van de zon die dan straalt
En dan de verwondering als het lente is
Alles komt weer uit de koude grond en staat opnieuw in bloei
Tijd voor bezinning in het leven
En de kansen die ons worden gegeven
Dit is een tijd van vernieuwing en ontzag
En ik ben elk voorjaar weer innig blij
Dat ik dat weer meemaken mag
Ingezonden door
Geplaatst op
15-11-2007
Over dit gedicht
mijmeringen over de natuur
Geef uw waardering
Op basis van 43 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Jaargetijden Leven NatuurReacties op ‘Jaargetijden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!