vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
regenbui verscholen achter mijn lach
regenbui van tranen,
verscholen achter mijn lach.
mijn gevoelens weggestopt diep in mijn hart.
want alles gaat mis,
vrienden moeten ik missen,
liefdes moet ik wissen.
ja ik voel me zo alleen,
alleen in deze wijde wereld.
niemand die me ziet,
niemand die me hoort.
in't donker vallen mijn tranen,
in stilte vertel ik mijn verhalen,
want niemand wil naar mij horen..
van buiten loop ik met een lach,
maar van binnen ben ik gescheurd,
ben ik verbrand.
Reacties op ‘regenbui verscholen achter mijn lach’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!