Als Iemand Zomaar Is vertrokken..
Ik had je nog willen zeggen pap,
Dat ik heel veel van je hou.
Maar met tranen in mijn ogen,
Denk ik alleen nog terug aan jou.
Kwaad,kwaad op alles,
waarom liet je me alleen?
Zomaar zonder iets te zeggen,
Heb ik allen nog maar een steen.
Langzaam word ik rustiger,
Maar stel nou dat,Of misschien..?
Kruipt de angst mijn lichaam binnen,
Zonder ik dat ik het kan zien.
Waarom was ik kwaad,
Deed ik wel wat ik moest doen?
Toch nog spijt van al die dagen,
Met nog hetzelfde verdriet als toen.
Niks meer is als vroeger,
al die dingen in mijn hoofd..
De spijt maakt plaats voor de verwarring,
Maakt het uit waar je in gelooft?
Na als die zware dagen,
Wat doe ik eigenlijk nog hier?
Is het niet beter te verdwijnen...?
Ik heb toch nooit meer plezier.
Maar de tijd die heelt mijn wonden,
Mijn hoofd komt weer op gang,
De pijn drijft langzaam weg,
Maar echt geluk,dat duurt nog lang...
Ingezonden door
Geplaatst op
05-09-2009
Over dit gedicht
Ik heb het geschreven voor een vriendin waar haar vader van overleden was...Life is so fcking unfair..
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dood Gemis Verdriet VertrokkenReacties op ‘Als Iemand Zomaar Is vertrokken..’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!