vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Huilen
Zit al uren naar de klok te staren,
Zit met tranen in mijn ogen,
Probeer mijn tranen tegen te houden,
Maar dat lukt niet,
Dus dan laat ik ze maar komen,
De tranen blijven maar komen,
Er komt gewoon geen einde aan,
Waarom huil ik toch steeds,
Kan ik ze nu echt niet tegen houden,
Ben ik echt zo’n klein meisje,
Die alleen nog maar kan huilen,
Huilen tot ze niet meer kan,
Ik dacht echt dat ik sterker was,
Sterker dan mijn verdriet,
dat ik mijn tranen kon tegen houden,
Zodat te minste niemand mijn verdriet ziet.
Reacties op ‘Huilen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!