vorige gedicht
vorige gedicht
De Vlaamse roos
bij maanlicht rijst ze op
mijn roos de beschaamde roos
juist als een smachtende vampier
verslingerd aan maneschijn
onze nachtgodin is betrouwbaar
zegt ze, ze verklikt niet
daarbij zijn we behoed
ik zelf en vooral mijn vlinders
mijn lievelingen, de armen
het daglicht heeft ze verbrand
heeft ze hun eind toegebracht
een verkikkerde godin
was mijn daggodin
de boze daggodin
Reacties op ‘De Vlaamse roos’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!