vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zelfhaat
woorden zijn verzwegen
zinnen achtergelaten
stilletjes in een hoekje gekropen
loop ik mezelf te haten
De waarheid achtergehouden
over het eeuwige verdriet
je probeert tot me door te dringen
maar ziet en merkt het niet
de deur is gesloten
een muur rondom mijn hart
al zijn we voor altijd samen
toch staan we apart
de waarheid, zou het verschil maken
je verdriet doen, je hart raken
niks meer met me te maken willen hebben
denken aan 'gek in haar hoofd'
het zou je angstig maken
dat ik denk aan de dood
woorden verzwegen
zinnen achter gelaten
stilletjes in een hoekje gekropen
loop ik mezelf te haten
Ingezonden door
Geplaatst op
10-11-2007
Geef uw waardering
Op basis van 19 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
PijnReacties op ‘Zelfhaat’
-
Ook drie jaar later, door een volslagen onbekende, totale herkenning. Ik voel wat jij ooit voelde...
Anne-Marie - 25-10-2010 om 23:22