vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Bloemen en de stilte
voorbij de geur
herinner ik
de bloemen
zachte zoenen
je warme mond
mijn hand die jij
ondeugend vond
we droomden
in het rood
de avond
kleurde haren
je ogen zagen glans
beloofden trouw
voor mooie jaren
bloemen
en de stilte
maanlicht
in het geel
een bankje in het
groen van struiken
te ontdekken was er veel
Reacties op ‘Bloemen en de stilte’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!