vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Aan pijn berust
Aan pijn berust,
zie ik geen licht,
noch zon
of regenboog.
Bleke dagen dalen
in mijn ziel.
Een mooie droom die me bedroog.
Nu,
wil ik van 't leven scheiden,
vertrekken uit dit droevig oord.
Geen liefde, vriendschap
kan me nog verleiden.
'K heb teveel geleden,
en geloofd.
Ingezonden door
Geplaatst op
25-08-2009
Over dit gedicht
Als men jong is ziet men het leven vol zonneschijn,na vele tegenslagen ziet men regen en mist
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Moedeloos Pijn Tegenslagen VerdrietReacties op ‘Aan pijn berust’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!