vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Angst fobie
Als alleen lopen in een donkere
slecht verlichte straat.
verwacht steeds een aanval,
weet niet wat er te gebeuren staat.
Angst knijpt mijn keer op keer
mijn keel volledig dicht.
Volledige paniek aanvallen
waar ik voor vlucht,
iedere nieuwe dag weer.
Doe dagelijks de gordijnen dicht,
mijn voordeur veilig op slot.
Vereenzaamd en alleen,
bid in stilte om hulp,ik ga hier
langzaam aan kapot!
Reacties op ‘Angst fobie’
-
Goed gedicht. Met veel herkenning voor mijzelf.
wilma blom - 04-09-2009 om 17:14