vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Je koele grijze ogen
ik zag je staan
je koele grijze ogen
liet je gaan
nietszeggend over ons
je stond vooraan
je blonde haar was langer
dan wat gangbaar was
we zeiden dat je lachte wat
ze prikten door
met kleine vragen die je
nonchalant terzijde schoof
roddels olie op het vuur
ik zag je weerstand breken
hoorde wanhoop in je stem
je lichaam liet gevoel mee spreken
dat was je zwakke punt voor hen
ik heb je bij de arm genomen
dat maakte je niet meer alleen
de groep is toen maar afgedropen
we waren niet meer interessant wij twee
Reacties op ‘Je koele grijze ogen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!