Ik ben een stotteraar
Steeds als ik wil spreken, kijkt iedereen me aan,
Diep van binnen voel ik mezelf voor paal staan.
Woorden komen langzaam,hakkelend uit mijn mond,
Een woord met de R en mijn tong draait wel 5 keer rond.
Ja, ik ben een stotterbek,
En ik wordt van mezelf knettegek!
Ik doe toch zo mijn best,
En er is niemand die mij ermee pest.
Maar het doet me zoveel verdriet,
Dat ik niet,
Zoals iedereen normaal kan praten,
En de woorden perfect mijn mond verlaten.
Dat alles eens gesmeerd gehoopt.
Dat een hele lange zin door mij uitgesproken,
Niet steeds door mijn stotteren wordt onderbroken,
Maar een kort en krachtig door mij wordt verteld,
Dan pas voel ik mezelf een held!
Voor een vriend van me,
Ingezonden door
Geplaatst op
17-08-2009
Over dit gedicht
stotterbek
Geef uw waardering
Op basis van 12 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
KnettergekReacties op ‘Ik ben een stotteraar’
-
WAUW!!! Ik ben 14 jaar oud en ik stotter zelf ook. Ik kan mezelf helemaal in dit gedicht herkennen. Het heeft me echt geraakt. PRACHTIG!!
pleun schellekens - 12-01-2016 om 19:37