vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Schoenen
alle schoenen op een rij
waren die maar allemaal van mij!
kleuren, strepen, stippen en lijnen
waren dat maar de mijne
ik heb alleen die saaie gympen
die ik niet eens op mag pimpen
wat een ramp
als ik er aan denk, krijg ik kramp
winkel voor winkel gaan we af
mijn moeder kijkt zich paf
geen schoen in mijn maat
totdat we kijken aan het eind van de straat
misvormde voeten zijn niet leuk
de klas ligt altijd in een deuk
ze zeggen dat ik een raar ben
maar ik ben gewoon een schoenenfan!
Reacties op ‘Schoenen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!