Kom jij spoken

Vannacht voelde ik jou weer om mij heen
Je tikte hard op mijn wang dat deed zeer
Soms voel ik een koude windvlaag
Ben je er weer is het wat ik dan vraag
Dan laat ik weer een kaarsje voor je branden
Brengt dat jou rust, ik heb ze steeds voorhanden
Met flikkerde lampen
Heb je mijn aandacht, lieverd ik vind het geen rampen
Af en toe zie ik je staan op onze plek
En dan ben je opeens weer weg
Dan zie ik weer hoe je lacht naar mij ,of heb ik alles gedroomd
Maar hoe het ook zij het heeft geloond
Ik voel mij weer goed kan er even weer tegen
Dat ik jou moet missen in mijn verdere leven!
Maar schat laat alstublieft onze meubels met rust
Mijn stoelen s”morgens niet verschoven
Geen mens die mij doet geloven
Jij doet dit alles heel bewust
Maar ook zonder je seintjes
Blijf ik toch voor altijd jou kleintje!

MMH.Stevens