vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Druppelende tranen
Een druppel verliest zijn kracht,
al vallend in het water,
terwijl tranen van geluk,
mij proberen te bedwingen.
Maar achter elke traan van verdriet,
schuilt een herinnering vol geluk,
die zich terugkaatst op mijn tranen,
gedwongen tot vreugd.
Zittend in mijn lichaam,
van een verborgen plek,
die tranen wegpinkt richting geluk,
staat een starende blik,
te zuchten naar wat een vreugd moest worden.
Reacties op ‘Druppelende tranen’
-
Knap geschreven...
Rowena - 08-01-2011 om 17:26