1001 Gedichten
vorige gedicht
vorige gedicht
In ogen lichtgrijs
tocht vocht zich
van buiten
naar binnen
verkilde de sfeer
van stappen
die kwamen
verstilde
het moment
van ontmoeten
in ogen lichtgrijs
blonk het ijs
van begroeten
zonder hand
al die jaren ik kon
me de illusie besparen
van het nieuwe beginnen
het tochtte nu ook
ijskoud van binnen
Reacties op ‘In ogen lichtgrijs’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!