Rust zacht S
Zo heb je iets,
en dan weer niets.
Al die mooie momenten,
ik zou ze niet willen wissen nog voor geen
1 miljoen centen.
Momenten die je nog had willen meemaken
zomaar bruut weggeveegd,
alsof er een misdaad is gepleegd.
Ja, zeggen ze, zo is nu eenmaal het leven,
het is nemen en geven.
Het leven is een appel: hij kan goed zijn
of rot,
en zo voel ik me: ik ben ervan kapot.
Ik ga je zo erg missen en ik zal je never nooit
niet vergeten,
dat moet je weten!
Vaarwel mijn lieve S. , ciauo,
ik hou van jou!
Rust zacht,
rest in peace.
[Voor allen die mijn gedicht niet mooi vinden
heb ik twee dingen te melden: Dat is dan lekker
jammer en het intresseert me niet.
Voor diegenen die het wel mooi vinden,
dank u.]
Reacties op ‘Rust zacht S’
-
mooi gedicht! sterkte!
Linda - 24-02-2010 om 17:45