Mijn verdriet

heb veel verdriet.
Niemand die het ziet.
Niemand die me kan helpen.
Niemand die het kan verhelpen.

Waren er maar meer zoals hij.
Waren we dan maar samen blij.
Was alles dan maar voorbij.
Dan zette we samen alles opzij.

Misschien doet het jou geen pijn.
Misschien vind je het zo wel fijn.
Maar mij doet het zoveel pijn.
Want het liefst zou ik nog bij jou willen zijn.


Ik moet jou vergeten,
Hoe graag ik je ook bij me wil houden.
Ik moet ons herinneringen wissen,
Anders weet ik zeker,
Dat ik nooit over jou heen kom,

Ik mis jou armen om me heen,
Jou gezicht naast die van mij,
Samen liggen,
En alleen denkend aan ons tweeën,
Het enigste wat telde,
Was dat wij bij elkaar waren,

Maar dat moet ik wissen.
Misschien ooit,
Komen we weer bij elkaar,
Maar nu is het over,
De afstand heeft ons gekneld,
We konden het niet meer aan,
We wilde bij elkaar zijn,

Maar nu,
Kan ik het al helemaal niet,
Ik mis je zo,
Ik zal je vergeten

rahied hausil