Heel snel

Met zo veel pijn schuif ik langzaam
Het verleden diep weg
Heel langzaam zet ik een stap om door te gaan
Ik kruip uit die diepe donker put heel langzaam
Weer omhoog
Ik weet ik sta er niet alleen voor
Nee ik moet verder met mensen aan mij zij
Langzaam rollen de tranen over mijn wangen
Niemand die ze ziet
Ik weet dat ik verder moet gaan
Maar ik voelde het al aan komen
Ik kruip snel weer die diepe put in
Bang voor morgen, voor de toekomst
Heel snel zet ik een stap terug
Heel snel veeg ik mijn tranen weg
Niemand die het merkt
Langzaam laat ik me onderuit zakken op de grond
Ik voel mijn lichaam niet meer
Ik merk dat mijn handen trillen en mijn benen beven
Maar ik weet ik moet door gaan
Ik moet voor mijn leven gaan vechten
‘het zou zonde zijn van mijn schoentjes’
Maar ik kan niet altijd dat lachende meisje blijven spelen
Dat meisje die vrolijk is terwijl ze dat niet is
Niemand die dat merkt
En als ik het laat merken dan is het weer verkeerd
Steeds maar weer een aantal paracetemol’s per dag in nemen
Om de pijn te verdoven
Maar van binnen ga ik kapot
En net als je dan een wil in nemen is het weer een overdosis
.. is niet voor gekozen het gebeurd wanneer de pijn overmatig wordt
Aan de middelen om het aan te kunnen..
Heel langzaam kijk ik om me heen
Gemengde gevoelens razen door mijn lichaam ik kan ze niet meer bijhouden
Het doet me te veel pijn
Die klappen, de woorden, de gedachten …
Nog even en dit lichaam is niet meer van mij..
….