vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Angstige tranen
Angst glipt tussen mijn handen door,
Zoals tranen verwelken,
Ontroostbaar pakkend van energie,
Bied mijn angst mij een troostende traan.
Een gesloten circuit met een opening,
Als een lichaam met een leeg gevoel,
Hap ik naar zuurstofrijke lucht,
Die wordt afgesloten met de realiteit.
Beseffende dat tranen verwelken,
Die zuurstofrijke lucht bevatten,
Slik ik mijn tranen behoedzaam door.
Reacties op ‘Angstige tranen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!