1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Reepjes uit een grijs verleden

zag handen
groeien uit de muur
cement viel naar beneden
vingers scheurden
zachtjes het behang
reepjes uit een grijs verleden

ze speelden wat met lucht
vormden vage klanken
waarvan de letters dansten
tot een zware zucht
het leek een oud verhaal
de woorden jankten

angst schreeuwde kleuren
in de lucht die zwaar geladen
neersloeg tegen ramen
wanhoop bloeide tegen
het plafond groeide
in de regenvlagen tranen

ik loste op in nevels
die de stilte droegen
mistte en verstrooide licht
voelde wat de handen
van me vroegen mijn ogen
de ziel van mijn gezicht

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Herinneringen Spoken Verleden

Reacties op ‘Reepjes uit een grijs verleden’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Reepjes uit een grijs verleden