vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zolang jij maar bij me bent!
Jij die de woeste storm
in mijn lichaam zo goed kent.
De verwoestbare brand
diep in mij kan blussen.
Stemmingen, die mij
vervormen en verontrusten
verdwijnen, als ik me door jou
in diepe slaap laat sussen.
Door jou lijf
tegen de mijne te leggen.
Voel ik me beter, dan dat ik je ooit
zou kunnen zeggen.
Reacties op ‘Zolang jij maar bij me bent!’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!