vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Die prik
Weet je soms ben ik best wel bang
En dat heb ik ook al heel lang
Ik ben bang voor die verschrikkelijke prik
Het lijkt dan soms wel of ik stik
Ik krijg dan klapperende tanden
En het zweet staat in mijn handen
Het lijkt dan ook al gauw
Ja hoor, ik val flauw
Als alles dan toch achter de rug is
Dan weet ik, ik heb het weer mis
Het is niet eng, en doet geen pijn
Ook al is het niet echt fijn
Al die ophef gaat om niks
Maar ik heb het weer gefikst
Nog een paar minuten op het bed
Ja hoor, ik heb het weer gered.
Reacties op ‘Die prik’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!