vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De dag dat je gaat
- Het klokje tikt,
de dagen komen,
de weken die gaan,
alles wat ik bereik,
is eigenlijk niets meer waard,
want die ene dag,
zal ik niet vergeten,
aan je bed vooraltijd,
zoals ik me je herrinner,
is het altijd oneerlijk gebleven.
De tijd die is gekomen,
het einde is nabij,
ik zal verder moeten lopen...
Lopen door de tijd.
Tot ik je ooit weer tegen zal komen,
en dan,
dan raak ik je nooit meer kwijt.
Ingezonden door
Geplaatst op
16-07-2009
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
DoodReacties op ‘De dag dat je gaat’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!