De beelden van je dood

ik streelde bergwanden
en mijn handen voelden
weer jouw ziel

je gebeente was
versteend alleen de graven
kenden nog je tekening

het was de rekening
die je ons schreef toen jij
hier in de rots verbleef

ze hadden alles uitgemoord
je dagelijkse bede voor bestaan
werd door de goden niet verhoord

de muren bloedden
door de beelden van je dood
de kleur waarmee je tekende was rood