r.i.p Roos
vorig jaar zat ik bij je in de klas
ik heb je leren kennen van top tot teen
je bent krachtig en sterk
en zo hard als steen
ik ging veel met je om
logeerde aantal keren bij jou
je stond overal open voor
wat ik ook van je weten wou
jij wist hoe het leven in mekaar zat
je wist dat je bepaalde dingen niet kunt verschuilen
je hebt zoveel meegemaakt in je korte leventje
maar we hebben je nooit zien huilen
2 maal kanker,
en dit jaar de 3e keer erbij
wat heb je gescrhokken moeten zijn
toen de arts de uitslag zei
het ging als een loopend vuurtje op school rond
niemand kon het goed geloven
je zou niet lang meer te leven hebben
nu nog hier, straks daarboven
jij was een meisje met een hart voor elk mens
en ik respecteerde jou als persoon
je was anders dan andere mensen
maar toch heel gewoon
je hebt je rust nu gevonden
je bent van je pijn verlost
wat ontzettend jammer is het
dat een ziekte dit mooie meisje kost
ik hoop dat je het fijn hebt hierboven
wij hier op de aarde blijven allemaal in je geloven
roos, het meisje, gewoon maar toch appart
houdt bij mij altijd nog een plekje in m'n hart
Reacties op ‘r.i.p Roos ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!