onverwachts
elke keer opnieuw moet ik aan het idee wennen dat je werkelijk van ons bent gegaan.
elke keer komt het slecht en elke keer komt het harder aan.
mijn hart gebroken, ik weet niet meer wat ik moet.
niemand die beseft wat jou dood met mij doet.
vanuit het diepste, voel ik steeds die pijn.
helaas heeft dit jou lot moeten zijn.
jou lot wat ik maar moeilijk kan accepteren.
maar met de tijd zal ik wel leren.
leren dat je hoort bij mijn verleden.
maar 1 ding is zeker, mijn gedachtes aan jou blijven bij het heden.
de mooie herinneringen aan jou die ik niet zal vergeten.
de herinneringen waarbij ik moet lachen en huilen.
de herinneringen die ik voor geen miljoenen zou willen inruilen.
ik zal jou afwezigheid een plekje moeten geven.
want ik besef dat ook ik door moet met mijn leven.
maar voordat ik doorga met mijn leven heb ik nog 1 boodschap voor jou.
de boodschap dat ik je mis en van jou hou.
Reacties op ‘onverwachts’
-
voor de mensen die dit gedicht lezen, zouden jullie aub willen stemmen of erop reageren zodat ik weet wat jullie er van vonden. groetjes mariem
mariem Ik - 15-09-2009 om 21:39
-
Een mooi en herkenbaar gedicht. Niet om te zeuren, maar de eerste drie keer jou moet volgens mij jouw zijn.
Martin - 07-07-2011 om 21:58
-
ik vind een heel mooi gedicht ik moet er van huilen iemand missen is echt heel erg en je moet je ook nog een beseffen dat je nooi meer iemand spreekt :(
yvette - 14-07-2011 om 13:45