je voeten in het gras
Je voeten in het gras
Vermoeid en doorweekt
Maar toch zo mooi,
Omdat ik wist dat elk van jou was
Jouw trompet in jouw handen
Jij, die speelt met liefde
De trompet, die muziek maakte
en ik, die naar meer geluid verlangde
die blik in jouw ogen
gericht op mij
mijn hart die smelt van geluk
en die nooit zo eerder had gevlogen
je vist altijd raak
altijd leuk met Sander
maar je hebt nu niet alleen een vis
maar je hebt ook mij aan de haak
de dingen die je zegt
de dingen die je doet
alles laat mij liefde voelen
en ik weet, jij bent echt
dus als je weer eens zo denkt:
‘wat ben ik alleen.’
weet dat ik er ben
en dat je nooit meer wordt gekrenkt.
Ingezonden door
Geplaatst op
03-07-2009
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LiefdeReacties op ‘je voeten in het gras’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!