vorige gedicht
vorige gedicht
Een gezicht van glanspapier
ik heb de indruk van zijn hand
hij gaf maar niet zichzelf
kon de vingers tellen
die hij achterliet
als vage hoop in het verschiet
een leven uit verhalen
gezicht van glanspapier
handen die zijn schuld
nooit zullen betalen
je bent maar niet meer hier
stapte uit het virtuele leven
nam mee wat er te halen viel
ik had je zoveel willen geven
een hand met losse vingers
was alles wat ik overhield
Reacties op ‘Een gezicht van glanspapier’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!