Het Kleine Hondje
Vrolijk loopt het Kleine Hondje,
Met Zen Baasje Mee,
Aan De Hele Lange Touw,
Alles Ok, Hij Heeft Zijn Baasje Lief,
Wil Er Voor Vechten,
Desnoods Voor Sterven!
Die Kleine Harten Dief ,
Dan Stopt Het Baasje in Het Bos
Bind Hem Aan Een Grote Paal,
Wat Een Schandaal!
Het Hondje Zit Daar Maar Te Wachten,
Op Het Baasje Dat Hem AchterLiet,
Hij Kan Het Niet Begrijpen,
Heeft zo Veel Verdriet...
Vele Lange Bange Nachten
Ligt Hij Daar Te Wachten,
Hij is zo Moe..
Nog Een Laatste Snik
En Zijn Oogjes Vallen Dicht..
De Sneeuw Bedekt Het Lijfje,
Het Kleine Hondje is er Niet Meer..
Hij Bleef zo Graag Bij Zijn Baasje,
Maar Die Wilde Het Hondje Niet Meer...
Ingezonden door
Geplaatst op
02-07-2009
Over dit gedicht
echt wel droevig
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
DierenReacties op ‘Het Kleine Hondje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!